My Secret Garden: Editoriale Modereeks op Locatie
Ik beken. Eén van de films waar ik als kind stiekem van genoot was 'The Secret Garden'. Ik zeg 'stiekem' omdat als jongen een verhaal over een meisjesheldin die zich bazig ontfermt over een jongen met consumptie in een rolstoel - of was het polio, of beide? - (wat, gezien mijn frequente astma-aanvallen als jong kind, iets te dicht bij huis was), was niet bepaald Rambo V of The Last of the Mohicans (waar een bijzonder brutale scène nog traumatisch in mijn geheugen staat gegrift).
Hoe dan ook, ondanks mijn vastberadenheid om door de film ongeraakt te blijven (de laatste James Bond was net uitverkocht), ging mijn stoïcisme meteen in rook op toen ik werd geconfronteerd met de charme en vastberaden persoonlijkheid van de vrouwelijke hoofdrolspeler. Ik ook wenste een magische sleutel die de betoverde plek zou openen waar alles zou worden onthuld (in de film wordt de herinnering aan de overleden moeder van de kinderen nieuw leven ingeblazen in het hart van haar rouwende weduwnaar).
Dus toen de kans zich voordeed om een reeks persoonlijk werk te fotograferen in een prachtige tuin die werd aangelegd door Annelies Vercruysse, vielen alle verschillende elementen van deze modereeks op hun plaats.
Model Sydney Vanden Bussche (at Dominique Curve) was de perfecte hoofdrolspeler voor dit modeverhaal dat minder aanvoelde als een Tim Walker-fantasie en meer als Alice die ontwaakte uit haar nachtmerrie en besloot dat Wonderland helemaal niet zo wonderbaar is. Vooral na de pandemie zijn we allemaal nuchter ontwaakt uit onze collectieve slaap in wat nu, in retrospect, een waarlijke tuin van Eden bleek te zijn. Dit is de reden waarom ik hield van de momenten waarop Sydney's kracht als model de tuin leek te beheersen, alsof ze "de dingen wilde opschudden" - hetgeen zeer toepasselijk is, aangezien de normen en standaarden die vroeger niet alleen de mode-industrie definieerden, maar de samenleving als geheel, beginnen te trillen in ‘the wind of change’. Dus geen Victoriaanse waif overgeleverd aan irrationele krachten, maar, net als Mary Lennox in The Secret Garden, een vrouwelijke protagonist die in staat is om zelf haar koers te bepalen.
Wat de styling betreft, koos ik voor kleding die zou passen bij het gevoel van deze tuin in Engelse stijl, kledij die een gevoel van transport oproept, waardoor het model opgaat in de omgeving, maar met een enigszins anachronistische moderne touch. Toen we het geluk hadden om de zeer slechtgehumeurde en onverschillige kat in beeld te krijgen, vond ik het leuk om te spelen met het idee van een onwillige Alice die 'gevangen' werd in dit magische - maar oh zo saaie - land van wonderen, op zoek om te ontsnappen uit het sprookjesland.
Last but not least, Red Lipstick Makeup vulde de looks naadloos aan met natuurlijk ogende make-up die de pastelkleuren en bloementinten in de setting en de kleding benadrukte. Al met al was het een spannend avontuur, mogelijk gemaakt door een geweldig team!
Voor inlichtingen en vragen, gelieve hier contact met ons op te nemen.